Ένας ερευνητής μακρο-οικονομολόγος, ο Ed Leamer, προσπάθησε να ποσοτικοποιήσει τις αποφάσεις του αρμόδιου γραφείου που κυρήσει τις υφέσεις και τις μεγενθύσεις της αμερικάνικης οικονομίας.
Κατέληξε ότι οι αποφάσεις του NBER [εννέα (9) υφέσεις από το 1950] στηρίζονται σε τρία δεδομένα, τα οποία πάντοτε ίσχυσαν όποτε κήρυχθηκε ύφεση και ποτέ δεν έδωσαν λάθος σήμα ύφεσης:
1. μείωση βιομηχανικής παραγωγής για 6 μήνες με ετήσιο ρυθμό -6% ή περισσότερο
2. μείωση απασχόλησης για 6 μήνες με ετήσιο ρυθμό -1% ή περισσότερο
3. αύξηση της ανεργίας σε 6 μήνες με ρυθμό τουλάχιστον +0.8%
[γίνεται κατανοητό ακόμα μία φορά ότι ο κυριότερος δείκτης είναι η απασχόληση, αλλιώς η ανεργία]
Οι κύριοι του NBER θεωρούν ότι μέσα από πολλά στατιστικά που επεξεργάζονται καταλήγουν στην απόφασή τους, χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος μπούσουλας, π.χ. δύο συνεχόμενα τρίμηνα μειούμενου ΑΕΠ.
Οι κύκλοι της αμερικάνικης οικονομίας και πως ορίστηκε η ύφεση του 2001 από το site του NBER.
Ο ίδιος ο Leamer στην εργασία του γράφει για την τωρινή κατάσταση:
Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι αν η κατάσταση δεν ορίζεται ως ύφεση, σίγουρα δεν είναι φυσιολογική ανάπτυξη.
Στα διαγράμματα απεικονίζονται οι τρεις μεταβλητές που ξεχώρισε ο Leamer, ενώ οι έντονες μαύρες γραμμές ορίζουν που θα πρεπει να κινηθούν τα μεγέθη ώστε να είναι συμβατά με τη θεωρία του. Τα στοιχεία πρέπει να είναι μέχρι και το Ιούνιο 2008, αν και ο συγγραφέας κάπου σημειώνει ότι φτάνει μέχρι τον Ιούλιο.
Ο αντίλογος είναι πάρα πολύ απλός:
Οι υφέσεις πάντοτε ξεκινούν από στοιχεία που βρίσκονται σε θετική τροχιά, π.χ. ένα ΑΕΠ που μεγενθύνεται για ένα τρίμηνο, τα οποία αναθεωρούνται στη συνέχεια...
Το NBER χρειάζεται τουλάχιστον 8-9 μήνες (τόσο χρειάστηκε τις τελευταίες δύο φορές) από το σημείο που επιλέγει ως σημείο έναρξης της ύφεσης για την επίσημη κήρυξη του νέου πτωτικού κύκλου.
Ακόμα, λόγω και του μεγέθους της Αμερικής, ενδεχομένως να μην βρίσκονται όλες οι πολιτείες ακριβώς στην ίδια κατάσταση. Πάντως, η Καλιφόρνια και η Φλώριντα (1η και 4η οικονομία των ΗΠΑ, η Καλιφόρνια είναι 7-8η του πλανήτη) είναι σίγουρα στη χειρότερη.
Κι ενώ η συζήτηση για το εάν έχουμε ή όχι ύφεση στην Αμερική έχει περάσει και στην Ευρώπη, η χθεσινή κουβέντα στην Αμερική ήταν για το επόμενο βήμα:
τη κρατικοποίηση, και ειδικά πως ακριβώς θα γίνει αυτή, των δύο μεγαλύτερων εταιρειών παροχής στεγαστικών δανείων, των γνωστών Μακ και Μέυ.
Φόβοι για «λουκέτο» σε πιστωτικά ιδρύματα των ΗΠΑ, πολύ ωραίο και ζουμερό άρθρο της Ημερησία.
στον Λευκό Oίκο έχουν ήδη έτοιμο σχέδιο ημι-κρατικοποίησής τους, με την έκδοση νέων προνομιούχων μετοχών που θα αγοραστούν από το αμερικανικό δημόσιο. Tα προνόμια των νέων μετοχών στη διανομή μερίσματος και αποπληρωμή υποχρεώσεων θα είναι τέτοια ώστε οι σημερινές μετοχές να χάσουν σχεδόν κάθε αξία ενώ εξίσου σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις θα έχουν και οι κάτοχοι των ομολόγων των δύο ιδρυμάτων.
η έλλειψη ξεκάθαρων στόχων από την πλευρά της Fed θα θέσει σε κίνδυνο την ανεξαρτησία της αν το Κογκρέσο "αντιληφθεί" ότι τα διαθέσιμα των 900 δισ. δολαρίων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εξυγίανση εταιριών.
Κι έτσι πέφτουν και τα χρηματιστήρια...
Το θετικό είναι ότι οι ιθύνοντες έχουν κατανοήσει το πρόβλημα: ενδεχόμενη κατάρρευση του χρηματο-οικονομικού συστήματος των ΗΠΑ. Και δε πρόκειται πλέον να το αφήσουν να συμβεί.
Θετικο-Αρνητικό είναι το πισογύρισμα: κρατικοποιήσεις...
Σωστή τότε η ιδιωτικοποίηση και σήμερα πάλι σωστή η κρατικοποίηση;
Κάτι από τα δύο πρέπει να είναι λάθος που θέλει διόρθωση!
Κι ενώ όλα αυτά - ιδιωτικοποιήσεις/κρατικοποιήσεις - κάπου "λύθηκαν" πριν σχεδόν τρεις δεκαετίες, πλέον χρειάζονται διάβασμα από την αρχή...
Όμως, δεν είναι μόνο η πιστωτική κρίση, η αγορά κατοικίας, η ύφεση κι ο πληθωρισμός που μπαίνουν στη σούπα, όπως εκεί στις αρχές του '80, είναι η άνοδος όλων των περιφερειακών υπερ-δυνάμεων που πριν 20 χρόνια θεωρούνταν εκτός παιχνιδού... Κι ειδικά σε όσους χρωστάει η Αμερική...
Ακόμα και η Ρωσία, που πτώχευσε 10 χρόνια πριν, πλέον είναι σε θέση να κουνιέται εκτός από οικονομικά (ενέργεια) και στρατιωτικά...
Τα πράγματα έχουν περιπλακεί αρκετά για να μπορούν να λυθούν με απλές συνταγές..
No comments:
Post a Comment