«Φυσικά και τα ελληνικά ομόλογα που έχει στην κατοχή της η ΕΚΤ έχουν κίνδυνο για την ίδια», ανέφερε το στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Αυστρίας Edwald Nowotny, σε συνέντευξή του σε αυστριακό μέσο.
«Πρέπει να πούμε ανοιχτά ότι υπάρχει κίνδυνος σε ό,τι αφορά την Ελλάδα», είπε ακόμα, ενώ πρόσθεσε ότι «οι τρέχουσες συζητήσεις για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα ασφαλώς και δεν περιλαμβάνουν την ΕΚΤ».
Οι πέντε επιλογές της ΕΚΤ για τα ελληνικά ομόλογα
Οι βασανιστικές συνομιλίες ανάμεσα στην Ελλάδα και τους ιδιώτες πιστωτές συνεχίζονται και στο επίκεντρο έχει πια τεθεί για τα καλά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία κατέχει περίπου 40 δισ. ευρώ σε χρεόγραφα του ελληνικού δημοσίου, αναφέρουν οι F.T.
Σημειώνουν ότι η ΕΚΤ πιθανότατα θα υποχρεωθεί να πάρει θέση στις διαπραγματεύσεις, αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να πείσει αρκετούς ιδιώτες να συνυπογράψουν εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων. Σε αυτήν την περίπτωση, ίσως υποχρεώσει τους διαφωνούντες να αποδεχτούν τη συμφωνία, η οποία πλέον θα πρέπει να επιβληθεί σε όλους τους πιστωτές.
Ορισμένες από τις επιλογές που θα έχει η ΕΚΤ σε αυτήν την περίπτωση, σύμφωνα με τους F.T., είναι οι εξής:
«Πρέπει να πούμε ανοιχτά ότι υπάρχει κίνδυνος σε ό,τι αφορά την Ελλάδα», είπε ακόμα, ενώ πρόσθεσε ότι «οι τρέχουσες συζητήσεις για τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα ασφαλώς και δεν περιλαμβάνουν την ΕΚΤ».
Οι πέντε επιλογές της ΕΚΤ για τα ελληνικά ομόλογα
Οι βασανιστικές συνομιλίες ανάμεσα στην Ελλάδα και τους ιδιώτες πιστωτές συνεχίζονται και στο επίκεντρο έχει πια τεθεί για τα καλά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία κατέχει περίπου 40 δισ. ευρώ σε χρεόγραφα του ελληνικού δημοσίου, αναφέρουν οι F.T.
Σημειώνουν ότι η ΕΚΤ πιθανότατα θα υποχρεωθεί να πάρει θέση στις διαπραγματεύσεις, αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να πείσει αρκετούς ιδιώτες να συνυπογράψουν εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων. Σε αυτήν την περίπτωση, ίσως υποχρεώσει τους διαφωνούντες να αποδεχτούν τη συμφωνία, η οποία πλέον θα πρέπει να επιβληθεί σε όλους τους πιστωτές.
Ορισμένες από τις επιλογές που θα έχει η ΕΚΤ σε αυτήν την περίπτωση, σύμφωνα με τους F.T., είναι οι εξής:
ΝΑ ΑΠΑΡΝΗΘΕΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΗΣ
Η ΕΚΤ μπορεί να απαρνηθεί τα κέρδη της -που υπολογίζονται στα 12 δισ. ευρώ- από τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει. Το ποσό αυτό σχεδόν αντιστοιχεί σε εκείνο που χρειάζεται για να υποχωρήσει το ελληνικό χρέος στο 120% του ΑΕΠ έως το 2020, αφότου οι τράπεζες υποστούν τις προτεινόμενες ζημίες.
Με αυτόν τον τρόπο, η ΕΚΤ θα γλιτώσει τη ζημία, ενώ και πάλι θα συνεισφέρει στο ξαλάφρωμα του ελληνικού χρέους.
Η πιθανότερη μέθοδος για να γίνει αυτό θα είναι να συμφωνήσουν η ΕΚΤ και η Ελλάδα σε swap των ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ με νέα ομόλογα, τα οποία θα περιέχουν αδιάσειστη ρήτρα που θα απαγορεύει να επιβληθούν ζημίες αναδρομικά. Αυτό, όμως, θα μπορούσε να μεταφραστεί σε άμεση χρηματοδότηση της ελληνικής κυβέρνησης.
ΝΑ ΠΩΛΗΣΕΙ ΣΤΟ EFSF
Το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών της Κολονίας έχει προτείνει να πωλήσει η ΕΚΤ τα ελληνικά ομόλογά της στο European Financial Stability Facility (EFSF) στην τιμή όπου τα αγόρασε στη δευτερογενή αγορά, περίπου στο 75% της ονομαστικής τους αξίας. Το EFSF θα περάσει τη διαφορά ανάμεσα στην τιμή εξαγοράς και στην ονομαστική αξία των ομολόγων στην Ελλάδα.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ΕΚΤ θα ξεπεράσει το ζήτημα της άμεσης κρατικής χρηματοδότησης, αλλά και πάλι θα έχει βοηθήσει την Ελλάδα να μειώσει το χρέος. Με το EFSF να λειτουργεί ως μεσάζοντας, η δανειστική δυνατότητα του ταμείου θα μειωθεί. Από την άλλη πλευρά, όμως, η ΕΚΤ θα έχει περισσότερα περιθώρια να αγοράσει ισπανικά και ιταλικά ομόλογα μέσω του προγράμματος στήριξης των τίτλων (SMP) χωρίς να ανησυχεί ότι θα πιάσει γρήγορα την «οροφή αγορών» που έχει θέσει στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Ορισμένοι κεντρικοί τραπεζίτες θα μπορούσαν να μη δεχτούν μια τέτοια επιλογή, θεωρώντας ότι πωλούν εθελοντικά ομόλογα κάτω από την ονομαστική τους αξία.
ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΖΗΜΙΕΣ
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η ΕΚΤ έχει δαπανήσει περίπου 40 δισ. ευρώ σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, αγοράζοντάς τα κατά μέσο όρο στο 75% της ονομαστικής τους αξίας. Αυτό σημαίνει ότι η ονομαστική τους αξία είναι περίπου 50 δισ. ευρώ.
Αν η ΕΚΤ υποστεί ζημία 70%, θα χάσει πάνω από 20 δισ. ευρώ. Δεδομένου ότι η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες διαθέτουν περίπου 82 δισ. ευρώ σε κεφάλαια και αποθέματα, μια τέτοια ζημία θα ήταν διαχειρίσιμη, χωρίς να χρειαστεί να προσφύγει σε αύξηση κεφαλαίων.
Έστω όμως κι αν η ζημία είναι διαχείρισιμη, τα χρήματα ανήκουν στους φορολογουμένους και μια τέτοια διαδικασία θα φαινόταν άμεσος κρατικός δανεισμός από την ΕΚΤ. Επιπλέον, θα πλήξει την αξιοπιστία της κεντρικής τράπεζας.
ΝA ΑΡΝΗΘΕΙ ΤΙΣ ΖΗΜΙΕΣ
Ακόμη κι αν η Αθήνα αποφασίσει να υποχρεώσει όλους τους ομολογιούχους να υποστούν απώλειες, η ΕΚΤ μπορεί να ζητήσει απαλλαγή. Τότε, όμως, οι ιδιώτες πιστωτές μπορούν να αρνηθούν οποιαδήποτε συμφωνία στην οποία δεν συμμετέχει ο ιδιωτικός τομέας.
Θα θεωρούσαν εξωφρενικό να μη συμμετάσχει η ΕΚΤ στο PSI και να κρατήσει τα ομόλογα μέχρι τη λήξη, βγάζοντας κέρδος, ενώ όλοι οι άλλοι θα είχαν ζημία 70%. Πιθανόν να ακολουθούσε και νομική διαμάχη, καθώς άλλοι ομολογιούχοι θα προσπαθούσαν να συμπεριληφθούν.
Επιπλέον, αν η ΕΚΤ κερδίσει «στάτους προνομιούχου πιστωτή», θα διαλύσει τις διαθέσεις των ιδιωτών επενδυτών για κάθε κρατικό ομόλογο της ευρωζώνης, ειδικά από τις χώρες των οποίων τα ομόλογα τα αγοράζει η ίδια, δηλαδή την Ιταλία και την Ισπανία.
ΝΑ ΕΞΑΙΡΕΘΕΙ ΤΟ SMP
Η ΕΚΤ θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει στο πρόγραμμα χρηματιστηριακών αγορών (Securities Markets Programme - SMP) θα πρέπει να μείνουν ανέγγιχτα γιατί η ίδια δρούσε σαν λευκός ιππότης όταν τα αγόραζε, στο πλαίσιο της προσπάθειας διασφάλισης της χρηματοοικονομικής σταθερότητας.
Όμως, τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν εθνικές κεντρικές τράπεζες θα πλήττονταν, γεγονός που θα προκαλούσε πρόβλημα, ειδικά στις κεντρικές τράπεζες της Κύπρου και της Ελλάδας, που κατέχουν μεγάλα μερίδια. Αυτές οι κεντρικές τράπεζες θα χρειάζονταν πιθανόν ανακεφαλαιοποίηση από τις κυβερνήσεις τους.
Η ΕΚΤ μπορεί να απαρνηθεί τα κέρδη της -που υπολογίζονται στα 12 δισ. ευρώ- από τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει. Το ποσό αυτό σχεδόν αντιστοιχεί σε εκείνο που χρειάζεται για να υποχωρήσει το ελληνικό χρέος στο 120% του ΑΕΠ έως το 2020, αφότου οι τράπεζες υποστούν τις προτεινόμενες ζημίες.
Με αυτόν τον τρόπο, η ΕΚΤ θα γλιτώσει τη ζημία, ενώ και πάλι θα συνεισφέρει στο ξαλάφρωμα του ελληνικού χρέους.
Η πιθανότερη μέθοδος για να γίνει αυτό θα είναι να συμφωνήσουν η ΕΚΤ και η Ελλάδα σε swap των ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ με νέα ομόλογα, τα οποία θα περιέχουν αδιάσειστη ρήτρα που θα απαγορεύει να επιβληθούν ζημίες αναδρομικά. Αυτό, όμως, θα μπορούσε να μεταφραστεί σε άμεση χρηματοδότηση της ελληνικής κυβέρνησης.
ΝΑ ΠΩΛΗΣΕΙ ΣΤΟ EFSF
Το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών της Κολονίας έχει προτείνει να πωλήσει η ΕΚΤ τα ελληνικά ομόλογά της στο European Financial Stability Facility (EFSF) στην τιμή όπου τα αγόρασε στη δευτερογενή αγορά, περίπου στο 75% της ονομαστικής τους αξίας. Το EFSF θα περάσει τη διαφορά ανάμεσα στην τιμή εξαγοράς και στην ονομαστική αξία των ομολόγων στην Ελλάδα.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ΕΚΤ θα ξεπεράσει το ζήτημα της άμεσης κρατικής χρηματοδότησης, αλλά και πάλι θα έχει βοηθήσει την Ελλάδα να μειώσει το χρέος. Με το EFSF να λειτουργεί ως μεσάζοντας, η δανειστική δυνατότητα του ταμείου θα μειωθεί. Από την άλλη πλευρά, όμως, η ΕΚΤ θα έχει περισσότερα περιθώρια να αγοράσει ισπανικά και ιταλικά ομόλογα μέσω του προγράμματος στήριξης των τίτλων (SMP) χωρίς να ανησυχεί ότι θα πιάσει γρήγορα την «οροφή αγορών» που έχει θέσει στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Ορισμένοι κεντρικοί τραπεζίτες θα μπορούσαν να μη δεχτούν μια τέτοια επιλογή, θεωρώντας ότι πωλούν εθελοντικά ομόλογα κάτω από την ονομαστική τους αξία.
ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙ ΖΗΜΙΕΣ
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η ΕΚΤ έχει δαπανήσει περίπου 40 δισ. ευρώ σε ελληνικά κρατικά ομόλογα, αγοράζοντάς τα κατά μέσο όρο στο 75% της ονομαστικής τους αξίας. Αυτό σημαίνει ότι η ονομαστική τους αξία είναι περίπου 50 δισ. ευρώ.
Αν η ΕΚΤ υποστεί ζημία 70%, θα χάσει πάνω από 20 δισ. ευρώ. Δεδομένου ότι η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες διαθέτουν περίπου 82 δισ. ευρώ σε κεφάλαια και αποθέματα, μια τέτοια ζημία θα ήταν διαχειρίσιμη, χωρίς να χρειαστεί να προσφύγει σε αύξηση κεφαλαίων.
Έστω όμως κι αν η ζημία είναι διαχείρισιμη, τα χρήματα ανήκουν στους φορολογουμένους και μια τέτοια διαδικασία θα φαινόταν άμεσος κρατικός δανεισμός από την ΕΚΤ. Επιπλέον, θα πλήξει την αξιοπιστία της κεντρικής τράπεζας.
ΝA ΑΡΝΗΘΕΙ ΤΙΣ ΖΗΜΙΕΣ
Ακόμη κι αν η Αθήνα αποφασίσει να υποχρεώσει όλους τους ομολογιούχους να υποστούν απώλειες, η ΕΚΤ μπορεί να ζητήσει απαλλαγή. Τότε, όμως, οι ιδιώτες πιστωτές μπορούν να αρνηθούν οποιαδήποτε συμφωνία στην οποία δεν συμμετέχει ο ιδιωτικός τομέας.
Θα θεωρούσαν εξωφρενικό να μη συμμετάσχει η ΕΚΤ στο PSI και να κρατήσει τα ομόλογα μέχρι τη λήξη, βγάζοντας κέρδος, ενώ όλοι οι άλλοι θα είχαν ζημία 70%. Πιθανόν να ακολουθούσε και νομική διαμάχη, καθώς άλλοι ομολογιούχοι θα προσπαθούσαν να συμπεριληφθούν.
Επιπλέον, αν η ΕΚΤ κερδίσει «στάτους προνομιούχου πιστωτή», θα διαλύσει τις διαθέσεις των ιδιωτών επενδυτών για κάθε κρατικό ομόλογο της ευρωζώνης, ειδικά από τις χώρες των οποίων τα ομόλογα τα αγοράζει η ίδια, δηλαδή την Ιταλία και την Ισπανία.
ΝΑ ΕΞΑΙΡΕΘΕΙ ΤΟ SMP
Η ΕΚΤ θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει στο πρόγραμμα χρηματιστηριακών αγορών (Securities Markets Programme - SMP) θα πρέπει να μείνουν ανέγγιχτα γιατί η ίδια δρούσε σαν λευκός ιππότης όταν τα αγόραζε, στο πλαίσιο της προσπάθειας διασφάλισης της χρηματοοικονομικής σταθερότητας.
Όμως, τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν εθνικές κεντρικές τράπεζες θα πλήττονταν, γεγονός που θα προκαλούσε πρόβλημα, ειδικά στις κεντρικές τράπεζες της Κύπρου και της Ελλάδας, που κατέχουν μεγάλα μερίδια. Αυτές οι κεντρικές τράπεζες θα χρειάζονταν πιθανόν ανακεφαλαιοποίηση από τις κυβερνήσεις τους.
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/677761/Article.aspx
No comments:
Post a Comment