24.5.13

Διαχείριση της αυταπάτης ή κόψιμο του γόρδιου δεσμού;

του Αλέκου Παπαδόπουλου
(έντονα geokalp)

Το συμφέρον της Ελλάδας είναι να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Ταυτόχρονα, είναι πεποίθησή μου ότι το πρόγραμμα οικονομικής και λειτουργικής ανάταξης, που συγκρότησε και επέβαλε ο τριμερής Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, σε συνδυασμό με την απουσία εθνικής αυτενέργειας, την οδηγεί, παρά τα κύματα εισαγόμενης και εδωδίμως καλλιεργούμενης εσχάτως αισιοδοξίας, σε “πλήρες τέλμα” εντός της επόμενης τριετίας. Παρά την σημερινή ρητορική του διεθνούς παράγοντα ότι η Ελλάδα δεν θα εκδιωχθεί από την Ευρωζώνη, εκτιμώ ότι αυτή τη στιγμή οι πιθανότητες να αχθεί μόνη της εκτός αυτής είναι πολύ μεγαλύτερες από την παραμονή της. Η συνεχιζόμενη εγγενής αδυναμία της να κατανοήσει το βάθος του προβλήματός της και να προσαρμοστεί στις σημερινές αλλά και στις μέλλουσες οικονομικές συνθήκες ανταγωνισμού που θα επικρατήσουν στην Ευρώπη και όχι μόνο θέτουν εξαρχής το όλο θέμα της παραμονής της στην Ευρωζώνη.


Το «τέλος» του μνημονίου;
   Η συμφωνία του 2010, όπως τροποποιήθηκε μεταγενέστερα, ανάμεσα στη χώρα μας και στο Τριμερές Σχήμα για την χρηματοπιστωτική διάσωσή της, καθώς και τα κάθε μορφής μέτρα που περιελάμβανε - και ανεξάρτητα από τις όψιμες θεωρίες και άλλοθι, που εν τω μεταξύ αναπτύχθηκαν, περί “λάθους υπολογισμού του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή” - ήταν απολύτως αναγκαία και επιβεβλημένη για τη διατήρησή της στο Ευρώ και την απαλλαγή της από παραμορφώσεις και δυσλειτουργίες, οι οποίες την οδήγησαν σε κατάσταση “χρεοστασίου”.
   Παρά τα κάποια θετικά και εξυγιαντικά αποτελέσματα από την εφαρμογή αυτής της συμφωνίας (μνημόνιο), τα οποία δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς λογικός άνθρωπος, το πρόγραμμα αυτό, εκτός από τις ιδεοληψίες του και τα προβλήματα που δημιούργησε κυρίως στα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, έπαυσε να οικοδομεί ουσιαστικές προϋποθέσεις δημιουργίας νέων διατηρήσιμων οικονομικών συνθηκώνΕίναι πλέον ανεπαρκές, ατελές και εμβαλωματικό. Εξελίσσεται τελικά σαν λογιστικό μοντέλο πάνω σε μια αποξηραμένη παραγωγική βάση και σε μια καχεκτική οικονομία. Μια οικονομία που πριν την κατάρρευσή της ήταν απλώς “μεγενθυμένη” από δάνεια κεφάλαια και περιορισμένα “ανεπτυγμένη”, αφού την αποβιομηχανοποίηση του ’70 και του ’80 ακολούθησε η αποβιοτεχνοποίηση κυρίως των τελευταίων χρόνων της κρίσης. Ήταν ήδη, ούτως ή άλλως, μια μικρομεσαία οικονομία που επέζησε κυρίως χάριν της φοροδιαφυγής.
Η ενσκήψασα «αισιοδοξία» - Ζητήματα Εθνικής Αξιοπρέπειας
   Που όμως οφείλεται παρ’ όλα αυτά η ξαφνική επέλαση του κλίματος δοξαστικής αισιοδοξίας, και μάλιστα όταν επικρατούν συνθήκες συνεχούς περιορισμού της οικονομικής δραστηριότητας και παρατεταμένου οικονομικού παγετώναΝομίζω καταρχάς ότι σε κάποιους προέκυψε η ανάγκη ενός ακόμα “ιαματικού ψεύδους”, το οποίο δεν αφορά στις υποθέσεις της χώρας, αλλά στις εφήμερες εντυπώσεις μιας αμήχανης και εξαντλημένης πλέον διαχείρισης της κρίσης. Αυτό όμως κάνει μια μεγαλύτερη ζημιά. Καλλιεργεί ψευδαισθήσεις και υπονομεύει την επίπονη, αλλά άκρως αναγκαία, διαδικασία που οδηγεί στην βαθειά κατανόηση του προβλήματος και της πραγματικής κατάστασης, ώστε να δημιουργηθούν ουσιαστικές προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση.
   Παιχνιδίζει ο οπτιμισμός με το αίσθημα του ατομικού κινδύνου και της ατομικής ελπίδας. Δεν αφήνει να αναπτυχθεί στην ελληνική κοινωνία η αίσθηση του συλλογικού κινδύνου, ώστε να ληφθούν στέρεες εθνικού χαρακτήρα αποφάσεις και όχι ν'αναπτυχθούν λογικές ατομικής αυτοπροστασίας από τις συνέπειες της κρίσης. Η ελπίδα και η αισιοδοξία δομούνται, δεν διακηρύσσονται.
   Όσοι λοιπόν επιμένουν να υποδύονται τους "αισιόδοξους", μοχλεύοντας επικοινωνιακά σε κάποια πράγματι θετικά αποτελέσματα που προκύπτουν από την εφαρμογή του μνημονίου, ή όσοι άλλοι θέλουν να πιστεύουν γενικώς στην τελική διάσωση της χώρας, οφείλουν να γνωρίζουν ότι η "αισιοδοξία" τους αυτή, αλλά και η "απαισιοδοξία", μπορεί να είναι μια σεβαστή ατομική τους επιλογή, αλλά στην πολιτική δεν έχει καμιά αξία ούτε σαν ατομικό γνώρισμα, ούτε σαν μεταφυσικό φαινόμενο πίστης, ούτε σαν ειδύλλιο.
   Στην πολιτική υπάρχει μόνο η "δύσκολη αισιοδοξία" που οικοδομείται μόνο με σκληρή συλλογική προσπάθεια, με σχέδιο και θυσίες, με ρεαλισμό, ορθολογισμό και με κοινωνική δικαιοσύνη.


__________________________________

Φλεβάρης ήταν όταν αντελήφθην την αλλαγή του κλίματος!
είχα βάλει και ημερομηνία, τόσο μπαμ έκανε

από τα δεξιά δεν πρόκειται να διαβάσεις κάτι σχετικό με το σχέδιο που προτείνει ο πολιτικός εκτός εάν περιμένεις να ..ξυπνήσεις με χρυσό!
από αριστερά έχεις σίγουρα συριζα και κκε, αλλάζεις μερικές βαριές λέξεις σε κάτι άλλο και έχεις ακριβώς μια τέτοια έκφραση όπως ο Αλέκος Παπαδόπουλος
πασοκ και δημάρ και νδ δίνουν την ευκαιρία σε μόνο καθυστερήσεις και μικρές παρεμβάσεις στο βασικό κείμενο του μνημοσύνουνίου, είναι πολύ μεγάλοι για να ασχοληθούν με τέτοιες λεπτομέρειες όπως συνολικό σχέδιο

τα σχόλια των αναγνωστών στο λινκ του Βήματος ειναι εκτός κειμένου, άλλοι στυλ Καπουτζίδη γράφουν ότι είναι ακαταλαβίστικα ή γενικόλογα άλλοι συμφωνούν επί λέξη
επί της ουσίας πιο πάνω ένας γράφει "με το ευρώ καλύτερα" με δικαιολογητικά την χαμηλή αποταμίευση και την υπερπένδυση στην οικοδομή
και τα υπόλοιπα σχόλια έχουν ενδιαφέρον, και ελιτ και κάμποσα προσωπικά

είναι δύσκολο να κοιτιέσαι στο καθρέπτη και σίγουρα είναι ακόμα δυσκολότερο να στήσεις νέα εθνοσυνέλευση για να διαμορφωθεί νέο σύνταγμα, όπως οι ψαράδες Ισλανδοί
εκείνοι έστειλαν πρωθυπουργό εμείς εδώ έχουμε περισσότερους, ούτε αυτό δεν έγινε
νομίζω ότι έχει τελειώσει η κρίση 

yield curve 2012 vs 2013 via @YiannisMouzakis



23.5.13

όλοι επάνω, η Ελλάς πρώτη



είναι εξαιρετική η πρωτιά της Ελλάδας μετά από καιρό
είμαστε μακράν οι πρώτοι!

4/4/2013: Ιαπωνία: 1,4 τρισ. δολλάρια στην οικονομία για πληθωρισμό 2%
Μέτρα – σοκ από την Τράπεζα της Ιαπωνίας


 

15.5.13

fucking insane πυροτεχνήματα





εάν το βάλετε να παίζει, θα διαπιστώσετε τη συναλλακτική δραστηριότητα ενός συστήματος πάνω στη μετοχή της Johnson & Johnson (symbol JNJ) σε 1/2 δευτερολέπτου, στις 2 Μαίου 2013, 9:37:56
τέτοια συστήματα είναι γνωστά ως High Frequency Traders (HFT)
μοιάζει πολύ με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που βάζαμε κέρματα ή πετονιές

δεν υπάρχει οικονομική λογική, δεν υπάρχει λογική