ΖΕΖΑ ΖΗΚΟΥ
Τον Οκτώβριο του 1899, ένας στρατιωτικός που καταγόταν από τις Ανδεις, ο Σιπριάνο Κάστρο, προέλασε στο Καράκας και κατέλαβε την εξουσία. Τρία χρόνια αργότερα, ανακοίνωσε την απόφαση του καθεστώτος να πάψει να πληρώνει τόσο το εξωτερικό χρέος όσο και τις αποζημιώσεις προς τους Ευρωπαίους πολίτες που είχαν πληγεί από τον πρόσφατο εμφύλιο πόλεμο. Η αντίδραση των ευρωπαϊκών δυνάμεων ήταν άμεση. Η Βρετανία, η Γερμανία και η Ιταλία έστειλαν τα πολεμικά τους πλοία, που απέκλεισαν και βομβάρδισαν τη Βενεζουέλα μέχρι να διευθετηθεί το πρόβλημα.
Από τότε έχει περάσει πάνω από ένας αιώνας. Τα πολεμικά πλοία δεν αποτελούν πλέον τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο για την είσπραξη του χρέους. Οι πιέσεις, οι απειλές και οι εκβιασμοί γίνονται με πιο ήρεμο, πιο «πολιτισμένο» τρόπο, όπως της Μέρκελ.
Αυτόν τον «πολιτισμένο» τρόπο η Ελλάδα το βιώνει στο πετσί της... Αφού αδυνατείς να ξεπληρώσεις το χρέος σου, απαιτούν να διαλέξεις ανάμεσα στην άτακτη υποχώρηση και την άτακτη χρεοκοπία. Τι κάνεις;
Σπουδαίοι οικονομολόγοι, όπως ένας από αυτούς, ο Εντουαρντ Χιου, έκανε ένα δυσάρεστο ταξίδι στο παρελθόν - έχοντας πλήρη επίγνωση αυτού που λένε πολλοί, πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως τραγωδία. Και σε αυτό το παρελθόν, γύρω στο 2001 στην Αργεντινή, είναι αναπόφευκτη η συνάντησή του με έναν άλλο εξαιρετικά σημαντικό οικονομολόγο, τον Ελληνοαμερικανό Τσαρλς Καλομοίρη. Το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς, γράφει ο Εντουαρντ Χιου, ο μοιραίος υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής Ντομίνγκο Καβάλιο δημοσίευε στην ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς» ένα άρθρο στο οποίο διακήρυττε περήφανα πως όλα έβαιναν καλώς και πως οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα του γίνονταν ευμενώς αποδεκτές από όλους, με τη θλιβερή εξαίρεση «ενός μικρού αριθμού νευρωτικών Αμερικανών οικονομολόγων που επιμένουν ότι θα χρεοκοπήσουμε και ότι θα εγκαταλείψουμε τη σύνδεση του νομίσματός μας με το δολάριο». Αναφερόταν βέβαια στον Καλομοίρη. Μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα ερχόταν εκείνη η δραματική στιγμή που ο Αντόλφο Ροντρίγκες Σαά, ο άνθρωπος που διετέλεσε πρόεδρος της Αργεντινής μόλις 8 ημέρες, έμπαινε στην Ιστορία προφέροντας μέσα στη Βουλή αυτή τη φράση που έμεινε αθάνατη: «Θα πιάσουμε τον ταύρο από τα κέρατα». Πριν καλά καλά την αποσώσει, κατέρρεε η σύνδεση του αργεντινού νομίσματος με το δολάριο.
Μετά μια δεκαετία και κάτι, ο οικονομολόγος Καλομοίρης ρίχνοντας μια εξεταστική ματιά στις οικονομίες της Ευρώπης, διέβλεψε μια μολυσματική εξάπλωση της κρίσης των περιφερειακών χωρών που θα μπορούσε να σημάνει ακόμη και το τέλος του ευρώ. Σε άρθρο του στο περιοδικό «Φόρεϊν Αφέαρς» έγραψε: «Η Ευρώπη ζει αρνούμενη την πραγματικότητα. Μολονότι η οικονομική κρίση ανέδειξε το προβληματικό μέλλον της Ευρωζώνης, οι ηγέτες της αγωνίζονται να διατηρήσουν το status quo. Ορισμένες χώρες πιθανότατα θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το ευρώ… Η μοναδική διέξοδος για τις χώρες που έχουν επιβαρυνθεί με αφόρητα χρέη είναι να χρεοκοπήσουν ως προς τα χρέη που αποτιμώνται σε ευρώ και να βγουν από την Ευρωζώνη, ώστε να μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν τα επίμονα δημοσιονομικά τους ελλείμματα τυπώνοντας δικό τους νόμισμα. Και μια υπόδειξη για τους Ευρωπαίους πολιτικούς: Οταν τα μαθηματικά λένε κάτι και ο νόμος λέει κάτι άλλο, αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι ο νόμος». Ο Καλομοίρης «ξέρει άριστα τα μαθηματικά. Και όποτε ένα νομικό ζήτημα (όπως είναι το σχέδιο του ευρώ) βρέθηκε αντιμέτωπο με τα μαθηματικά, τα μαθηματικά βγήκαν πάντα κερδισμένα».
Τον Οκτώβριο του 1899, ένας στρατιωτικός που καταγόταν από τις Ανδεις, ο Σιπριάνο Κάστρο, προέλασε στο Καράκας και κατέλαβε την εξουσία. Τρία χρόνια αργότερα, ανακοίνωσε την απόφαση του καθεστώτος να πάψει να πληρώνει τόσο το εξωτερικό χρέος όσο και τις αποζημιώσεις προς τους Ευρωπαίους πολίτες που είχαν πληγεί από τον πρόσφατο εμφύλιο πόλεμο. Η αντίδραση των ευρωπαϊκών δυνάμεων ήταν άμεση. Η Βρετανία, η Γερμανία και η Ιταλία έστειλαν τα πολεμικά τους πλοία, που απέκλεισαν και βομβάρδισαν τη Βενεζουέλα μέχρι να διευθετηθεί το πρόβλημα.
Από τότε έχει περάσει πάνω από ένας αιώνας. Τα πολεμικά πλοία δεν αποτελούν πλέον τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο για την είσπραξη του χρέους. Οι πιέσεις, οι απειλές και οι εκβιασμοί γίνονται με πιο ήρεμο, πιο «πολιτισμένο» τρόπο, όπως της Μέρκελ.
Αυτόν τον «πολιτισμένο» τρόπο η Ελλάδα το βιώνει στο πετσί της... Αφού αδυνατείς να ξεπληρώσεις το χρέος σου, απαιτούν να διαλέξεις ανάμεσα στην άτακτη υποχώρηση και την άτακτη χρεοκοπία. Τι κάνεις;
Σπουδαίοι οικονομολόγοι, όπως ένας από αυτούς, ο Εντουαρντ Χιου, έκανε ένα δυσάρεστο ταξίδι στο παρελθόν - έχοντας πλήρη επίγνωση αυτού που λένε πολλοί, πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως τραγωδία. Και σε αυτό το παρελθόν, γύρω στο 2001 στην Αργεντινή, είναι αναπόφευκτη η συνάντησή του με έναν άλλο εξαιρετικά σημαντικό οικονομολόγο, τον Ελληνοαμερικανό Τσαρλς Καλομοίρη. Το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς, γράφει ο Εντουαρντ Χιου, ο μοιραίος υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής Ντομίνγκο Καβάλιο δημοσίευε στην ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς» ένα άρθρο στο οποίο διακήρυττε περήφανα πως όλα έβαιναν καλώς και πως οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα του γίνονταν ευμενώς αποδεκτές από όλους, με τη θλιβερή εξαίρεση «ενός μικρού αριθμού νευρωτικών Αμερικανών οικονομολόγων που επιμένουν ότι θα χρεοκοπήσουμε και ότι θα εγκαταλείψουμε τη σύνδεση του νομίσματός μας με το δολάριο». Αναφερόταν βέβαια στον Καλομοίρη. Μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα ερχόταν εκείνη η δραματική στιγμή που ο Αντόλφο Ροντρίγκες Σαά, ο άνθρωπος που διετέλεσε πρόεδρος της Αργεντινής μόλις 8 ημέρες, έμπαινε στην Ιστορία προφέροντας μέσα στη Βουλή αυτή τη φράση που έμεινε αθάνατη: «Θα πιάσουμε τον ταύρο από τα κέρατα». Πριν καλά καλά την αποσώσει, κατέρρεε η σύνδεση του αργεντινού νομίσματος με το δολάριο.
Μετά μια δεκαετία και κάτι, ο οικονομολόγος Καλομοίρης ρίχνοντας μια εξεταστική ματιά στις οικονομίες της Ευρώπης, διέβλεψε μια μολυσματική εξάπλωση της κρίσης των περιφερειακών χωρών που θα μπορούσε να σημάνει ακόμη και το τέλος του ευρώ. Σε άρθρο του στο περιοδικό «Φόρεϊν Αφέαρς» έγραψε: «Η Ευρώπη ζει αρνούμενη την πραγματικότητα. Μολονότι η οικονομική κρίση ανέδειξε το προβληματικό μέλλον της Ευρωζώνης, οι ηγέτες της αγωνίζονται να διατηρήσουν το status quo. Ορισμένες χώρες πιθανότατα θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το ευρώ… Η μοναδική διέξοδος για τις χώρες που έχουν επιβαρυνθεί με αφόρητα χρέη είναι να χρεοκοπήσουν ως προς τα χρέη που αποτιμώνται σε ευρώ και να βγουν από την Ευρωζώνη, ώστε να μπορέσουν να χρηματοδοτήσουν τα επίμονα δημοσιονομικά τους ελλείμματα τυπώνοντας δικό τους νόμισμα. Και μια υπόδειξη για τους Ευρωπαίους πολιτικούς: Οταν τα μαθηματικά λένε κάτι και ο νόμος λέει κάτι άλλο, αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι ο νόμος». Ο Καλομοίρης «ξέρει άριστα τα μαθηματικά. Και όποτε ένα νομικό ζήτημα (όπως είναι το σχέδιο του ευρώ) βρέθηκε αντιμέτωπο με τα μαθηματικά, τα μαθηματικά βγήκαν πάντα κερδισμένα».
No comments:
Post a Comment